kabir

jugalbandhi on fb......

Pramod bapat… 

आमचा कविमित्र गेली काही वर्षे सातत्याने कबीरांच्या रचना समवृत्तात आणतो आहे. गंगेवरचा एक एक दिवा गोदेवर आणण्याच्या त्याच्या या छंदाचे..नव्हे नव्हे हट्टाचे हे चार चरणांतून कौतुक :

कबीराच्या मागावरती तू, 
छंद म्हणू की हट्ट |

कबीराच्या मागावरचा तू
धरूनी धागा घट्ट ||

Vaibhav Chalke

February 28 at 4:20pm · 

कबीर...

मरत मरत हे जग मरते बघ सहज न मरतो कोण
कबिर असा एकदाच मेला मरण न ये परतून

मरत मरत हे जग मेले रे विचार केला नाही
हीच हुशारी : आपुल्या हाती नसते इथले काही

मरायचे तर मरून जा रे सोडून हे जंजाळ
कशाकरिता मरावयाचे हरदिन शंभर वेळ

मरणाला घाबरतो त्याचे प्रेमच असते खोटे
प्रेमघराला पोचायाचे ते तर अवघड मोठे

अनंत निर्गुण अनाहताला पुजतो तोही मरतो
म्हणे कबिर की रामावरती प्रेम करी तो तरतो

ज्या मरणाला जग घाबरते मजलागि आनंद
कबीर म्हणे की ये मरणा ये तू तर परमानंद

पद्यानुवाद- 
सुवर्णसुत ९७०२७२३६५२

Vaibhav

गुरुजी, आपला आशीर्वाद..

bapat   

गुरूजी म्हणूनी आळविशी जरी 
लावून स्वर कोवळा |
कबीरधागा अलख जागवित 
आवळेल ना गळा ||

Vaibhav

शिष्यापाठी भूत लागता गुरू पळे का दूर?
भ्यालेला मी सभोवताली दिसतो फक्त कबीर।

bapat   

कबीर दिसता जवळ-दूर वा 
नुरते पुढती-मागे |
ज्योत अंतरी ठेव तेवती 
कबीर इतुके सांगे ||

Vaibhav

तानाबाना रंग पाहुनी विनतो कबीरशेला
पाठीवरती हात असू द्या कृपाभिलाषी चेला

bapat   

पाठीवरती दुजा कुणाचा 
हवा कशाला हात |
शब्ददिव्यांतून पहा तेवते
त्यां शेल्याची वात ||

Vaibhav

तरी वाटते असावेस तू पाठीशी 'बाप' टा
वरून द्याया थापट माझ्या अधार आतुन घटां

bapat   

'बाप टा'कुनी, गेह फुंकूनी
कबीर गंगेकाठी |
स्वये उजळतो निजघट, घेऊनी
विवेकफुंकणि ओठी ||

Vaibhav

कबीर मोठा गोष्ट निराळी त्याची माझ्याहुनी
पाठीवरती हात असू द्या; इतका तर मी गुणी!

bapat   

पाठ नको, तव पाठ कबीरी,
दोह्यांचा मज हवा |
गोदेमधल्या प्रतिबिंबातील
भिजका दोहा नवा ||

Vaibhav

या मातीच्या कुशीमधुनिया रुजेल काही नवे
पण मातीला तुझ्या कृपेचे जलसिंचन तर हवे

bapat   

स्वयंप्रकाशी बिंब तयाची
जळात दिसती रूपे |
श्रेय जळाचे वा बिंबाचे
उत्तर अगदी सोपे ||
या दोघांचे असणे होते
सार्थ तरी अन् तेव्हा |
दुज्या तटावर उभा कुणीसा
दृश्ये टिपतो जेव्हा ||
बिंब तळपते वरी कबीराचे
तळी वाहती भाषा |
तू टिपसी हे दर्शन-वैभव
पूर्ण इथे गुण-रेषा ||
दीर्घ चरण हे कबीर, भाषा
आणि तुझ्यास्तव तीन |
श्रेय तुझे तुजपाशी आहे
घे इतुके समजून ||

Vaibhav

खरेच तेही! तरी टिपणारा उभा कुणाच्या मुळे?
उभा वृक्ष हा कारण याची तुम्ही शिंपली मुळे

bapat   

मुळे शिंपती, जळे कोणती
कुणास कधी आकळे |
म्हणूनी दडती मुळे, डहाळ्यां-
वरी लखडती फळे ||

Vaibhav

कुणा न कळते पण झाडाला ठावुक असते सारे
कुणामुळे माथ्यावर येती घोस फुलांचे न्यारे

bapat   

पुष्पफळे का कधी सांगती
कुठली माती ..पाणी? |
फुलून यावे, रसार्द व्हावे
यांतच सुफळ कहाणी ||

Vaibhav

सुफळ कहाणी मागे असते त्यास कसे विसरावे
कबिर म्हणे की देव भेटला तरी गुरूस भजावे